معرفی روستای باهوکلات
روستای باهوکلات یکی از قطب های کشاورزی استان سیستان و بلوچستان هست که قدمتش به قبل از اسلام بر می‌گرده. ترجمه اسمش به فارسی میشه مرکز آبادانی. اما داستان باهوکلات به کشاورزی و باغداری و درخت های تمر هندی ختم نمیشه. یه چیز خیلی جالبی داره به اسم گاندو و پیرمرد دوست داشتنی این روستا به اسم ملک دینار شجره که از گاندو ها مراقبت می کند. با زاهدانی ها همراه باشید.
باهوکلات یکی از مهمترین زیستگاه‌های تمساح پوزه کوتاه آسیایی یا گاندو هست. کلا ما روی زمین حدود ۲۸۰۰ تا گاندو داریم که از این ۲۸۰۰ تا ۴۰۰ تاشون تو ایرانن و از این ۴۰۰ تا ۲۵ تاشون در حاشیه رودخانه باهوکلاتن و به صورت کاملاً طبیعی دارن زندگی می‌کنن.
تمساح ها در سوراخ های بسیار کوچکی زندگی می کنن که اینجا بهش میگن هوتگ.
هوتگ ها در مواقع کم آبی هم آب دارن اما این منطقه چند سالیه که دچار خوشکسالی شده. در مواقع کم آبی همه اون ۲۵ تمساحی که گفتیم به چاله های کوچکی در رودخانه باهوکلات پناه میارن و در سایه علف ها خودشون را زنده نگه می دارن. اما خدا تمساح ها رو تنها نذاشت و مهر تمساح ها را انداخت به دل یک مردی به اسم ملک دینار شجره که به تنهایی اندازه یک اداره محیط زیست از گاندوها با علاقه و محبت شخصیش حمایت میکنه.
داستان آشنایی ملک دینار شجره با گاندوها به اونجا بر می گرده که زمان خشکسالی و کم آبی رودخانه باهوکلات ملک دینار به اداره محیط زیست چابهار مراجعه کرد. ملک دینار پیشنهاد داد چاله هایی شبیه هوتگ در حاشیه رودخانه باهوکلات توسط بیل مکانیکی حفر بشه و با تانکر تو این چاله‌ها آب بریزن تا گاندوها از این آب استفاده کنن.
نکته بعدی این بود که آب اومد اما تمساحی که تو رودخانه زندگی می کنه، غذاش از آبزیان داخل رود هست. ملک دینار شجره با هزینه شخصی از ۳۰ کیلومتری باهوکلات مرغ تهیه می کنه و به گاندوها میده و به این صورت تمساح ها با این پیرمرد دوست داشتنی آشنا میشن.
مردم باهوکلات و حاشیه‌نشینان این رودخانه یک عقیده خیلی جالبی دارن و میگن یکی از دلایل برکت ما در این منطقه وجود این گاندوهاست. به همین دلیل در این منطقه جایی را پیدا نمی کنین که تمساح ها را کشته باشن یا به اون ها آسیب برسونن. به گفته مردم اگر تمساح‌ها بمیرن در این منطقه خشکسالی میاد برای همین تمساح یا گاندو در این منطقه خیلی مورد احترامه و همه دوستش دارن.
به گفته ملک دینار شجره تمساح ها خیلی روحیه تهاجمی ندارن فقط کافیه کسی داخل آب رودخانه باهوکلات نره. یعنی گاندوها بیرون از آب هیچ خطری ندارند و خیلی خجالتی هستند و تا سر و صدایی بلند بشه سریع داخل آب میرن.
داستان آقای شجره به همین تمساح ختم نمیشه ایشان یکی از باغداران و کشاورزان خیلی خوب منطقه باهوکلات هستن. در منطقه‌ای که چند ساله خشکسالی هست آقای شجره با درایت و هوشی که داره در این منطقه یه باغ سرسبز و درست کرده. درخت غول پیکر انبه و در کنارش درخت لیمو، موز، خرما و تمر هندی رو میشه تو باغش دید.
آقای شجره می‌تونه یه الگو برای روستاییان منطقه باشه . همت، پشتکار و تلاش و در کنار همه این ها حفاظت از محیط زیست.
کنار آب رودخانه باهوکلات آقای شجره یک حرف خیلی خوب زد که بسیار تاثیر گذار بود. گفت حاضره مزرعش خشک بشه ولی گاندوها از تشنگی رنج نبرن! امیدواریم این نکته در کل استان سیستان و بلوچستان و کل کشور پایلوت بشه و همه از این الگو استفاده کنن.
